вайрон — [ويران] 1. шикаста, табоҳ, аз кор баромада; хароб; муқоб. обод: роҳи вайрон, хонаи вайрон 2. ниг. вайрона 3. нодуруст, таҳрифшуда; ғалат, нуқсондор; забони вайрон забони носуфта ва олоишёфта; ҷумлаи вайрон ҷумлаи ғалат, ҷумлаи хилофи қоидаҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қабз — I [قبض] а. кит. гирифтан бо даст (панҷа); қабзи хотир гирифтагии хотир, малоли хотир; қабзи ҷон гирифтани ҷон, мирондан; қабзу баст гирифтану додан, додугирифт; санад, ки ба бадали чизи гирифта медиҳанд II [قبض] а. гирифторӣ, дар банд будан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
туршӣ — [ترشي] 1. ҳолати чизи турш, сиркодорӣ 2. сабзавоти ба сирко хобонидашуда; туршии меъда дараҷаи турш будани (оби) меъда; сӯзиши меъда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гастрит — [گستريت] ю. тиб. илтиҳоби пардаи луобии меъда, газаки меъда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дарунронӣ — [درون راني] тоза кардани меъда (дар вақти вайрон шудан ё қабзият); доруи дарунронӣ доруи нармкунандаи меъда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иттисоъ — [اتّساع] а. кит. фарох шудан, васеъ гардидан; васеӣ, фарохӣ, кушодӣ ◊ иттисои меъда тиб. варами меъда; иттисои уруқ тиб. варами рагҳо; иттисои ҳадақа кушодагии чашм беш аз ҳадди табиӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қабзият — [قبضيت] а. кит. гирифтагии меъда, сахт шудани меъда, инқибоз; қабзияти ботинӣ афсурдаҳолӣ, рӯҳафтодагӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қай — [قي] а. ба воситаи даҳон аз меъда берун рехтани таоми хӯрдашуда, истифроғ; қай кардан гардондан, партофтан (аз даҳон чизи дар меъда бударо) ◊ қайи занбӯр асал, шаҳд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шикамгирифтагӣ — [شکم گرفتگي] гирифт кардани меъда ва ё рӯда; қабзи меъда ё рӯда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вабо — [وبا] а 1. бемории сироятии ҳалокатовари меъда ва рӯда, ки боиси дарунравӣ, қай ва умуман вайроншавии мубодилаи обу намаки бадани инсон мегардад, холера 2. густариши бемории сироятии ҳалокатовари оммавӣ ба воситаи микробҳо, эпидемия; муромурӣ 3.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ